نکات اصلی در مورد برنامه ریزی برای مدیریت و تنظیم بودجه خانواده

مسکن آمریکا  نکات اصلی در مورد برنامه ریزی برای مدیریت و تنظیم بودجه خانواده را شرح می دهد.

در این مقاله با برخی از نکات مهم مورد تنظیم بودجه برای خانواده ها آشنا می شویم

راهکارها و ایده های مختلفی درباره نحوه تنظیم بودجه وجود دارند که انجام برخی از راهکارها شاید خیلی عملی به نظر نرسد. در اینجا به چندین راهکار بودجه خانواده اشاره میکنم. راهکار اول از راهکارهای ارائه شده توسط کارشناسان راهکاربودجه 20 به 80 است، یعنی 20 درصد از درآمد خود را پس انداز کرده و سرمایه گذاری کنید و با 80 باقیمانده آن زندگی کنید. این توصیه، اساساً توصیه درستی است، اما در بسیاری از موارد گفتن آن آسان تر از عمل کردن به آن است.
راهکار دوم راهکار 20/30/50 است یعنی 20 درصد از درآمد خود را پس انداز کنید، 50 درصد آن را به هزینه های ضروری زندگی اختصاص داده و 30 درصد باقیمانده را برای هزینه های اختیاری در نظر بگیرید که البته این راهکار هم برای تنظیم بودجه برای اکثر مردم غیرواقعی خواهد بود. راهکار سوم بر اساس 5 طبقه اصلی هزینه های زندگی میباشد که شامل:

  1. هزینه مسکن 35 درصد
  2. بازپرداخت بدهی ها 15 درصد
  3. هزینه های حمل و نقل و جابجایی 15 درصد
  4. پس انداز 10 درصد
  5. سایر هزینه ها 25 درصد

درطبقه “سایر هزینه ها” که 25 درصد از بودجه شخص را تشکیل می دهد، شامل مواد غذایی، تلفن همراه، سرگرمی ، کمک های خیریه و موارد دیگر است که در دسته های دیگر قرار نمی گیرد. این بدان معناست که مخارج اختیاری شخص یا “خواسته های او” تنها بخشی از 25 درصد بودجه شخص است که برای هزینه ها اختصاص داده شده است. این دستورالعمل ها واقع بینانه تر و مناسب تر از طرح های شماره 2 یعنی تنظیم بودجه 20/50/30 هستند ، از سردرگمی احتمالی شخص جلوگیری می کنند.

راهکار چهارم بر اساس 9 طبقه مختلف هزینه های زندگی تهیه میگردد:

  1. هزینه مسکن 35 الی 45 درصد
  2. قبوض آب، برق، تلفن و غیره 8 الی 15 درصد
  3. هزینه غذا 10 الی 20 درصد
  4. هزینه اتومبیل، حمل و نقل و جابجایی 15 الی 25 درصد
  5. هزینه های پزشکی 8 الی 15 درصد
  6. هزینه پوشاک 3 الی 5 درصد
  7. هزینه های شخصی و متفرقه 5 الی 10 درصد
  8. پس انداز و سرمایه گذاری 5 الی 10 درصد
  9. 9-اقساط ماهانه بدهیهای وام و کردیت کارتها 10 الی 20 درصد

توجه خواهید داشت که درصدها به صورت محدوده ای ارائه می شوند نه مقادیر ثابت. هر شخص برای ایجاد بودجه ای که کاملا منطقی باشد باید با منابع مالی خود کار کند و هزینه های منطبق با هر طبقه را در Range داده شده نگه دارد، این بدان معناست که اگر هزینه صرف غذا دررستوران به بیش از 20% درصد از بودجه رسید بایستی بودجه یکسری از هزینه های دیگر راکاهش دهید. شاید شما از طریق کارفرمای خود پوشش کاملی برای هزینه های پزشکی دریافت کنید، و هزینه های پزشکی شما نیز زیر دستورالعمل 8 الی 15 درصد باشد. پس این مساله به شما کمک به نوعی صرفه جویی میکند و مبلغ بودجه بابت هزینه های پزشکی را صرف موارد دیگر نمایید. این بدان معنی است که شما پول بیشتری برای تقسیم در بین دسته های باقی مانده خواهید داشت. این بدان معنا نیست که شما باید از میزان و خدود هر یک از دسته ها تخطی نمایید. فراموش نکنید بایستی هزینه های شما متناسب بین بودجه همان طبقه قرار گیرد.

این راهکار بسیار موثرتر به نظر میاید زیرا به هر فرد کمک می کنند تا بودجه ای متناسب با وضعیت شخصی خود داشته باشد، این راهکار افراد را مجبور به پذیرش یک بودجه با یک میزان مشابه نمی کند و به افراد قدرت انتخاب بیشر و مانور بیشتر بین حد بالا و پایین هر طبقه از نوع هزینه ها می کند.در عین حال، این دستورالعمل به نظم و انضباط فرد نیز بستگی دارد، برای اکثر افراد دشوار است که هزینه های اختیاری را زیر 10 درصد در نظر بگیرند. بسیاری از مردم این پیام را پذیرفته اند که باید 30 درصد از درآمد خود را صرف نیازها و خواسته های خود کنند، و وقتی درآمد آنها برای اختصاص دادن این مقادیر جهت هزینه ها و خواسته های شخصی کفایت نمی کند، برای تأمین مخارج خود به کردیت کارت های اعتباری روی میآورند.

در راهکار چهار و آخر توجه کنید که هزینه های طبق 9 برای کمک به افرادی است که دارای بدهی های کردیت کارتها و سایر انواع وام هستند که برای بازپرداخت تلاش می کنند. همانطور که پیشنهاد میشود 10 درصد از در آمد خود را برای پس انداز کنار گذاشته و 10 درصد دیگر برای بازپرداخت بدهیهای خود.

پس از این که بدهی کارت های اعتباری خود را پرداخت و تسویه کردید، دیگر بدهی باقی می ماند و بودجه 10 درصد برای بازپراخت بدهیها می تواند به پس انداز شما اضافه شود. پس انداز شما 20درصد میشود و آنگاه با سیستم تنظیم بودجه 80/20 مطابقت پیدا خواهید کرد، 20 درصد از درآمد خود را پس انداز کرده و با 80 درصد باقیمانده زندگی کنید.

در مورد پس انداز، شما می توانید 10 درصد از درآمد خود را برای دوران بازنشستگی کنار بگذارید. در این صورت اگر 20 درصد از درآمد خود را پس انداز کنید، نیمی را به سمت پس انداز بازنشستگی و نیمی دیگر را در جهت اهداف پس اندازی دیگر پیش خواهید برد. اولین هدف شما باید پس انداز به اندازه 3 یا 4 ماه درآمد یا بیشتر در یک صندوق پس انداز اضطراری باشد. پس از ایجاد ذخیره پس انداز، می توانید از این بخش از بودجه خود برای پس انداز جهت اهداف خاص مانند کالج، پیش پرداخت برای مسکن و غیره استفاده کنید. اگر واقعاً این بخش از درآمد خود را به طور ماهانه برای کار خوب پس انداز کردن در نظر بگیرید، می توانید از بخشی از این پول برای پرداخت سریعتر و زودتر از موعد وام مسکن خود استفاده کنید. مالکیت خانه خود در زمانی که بازنشسته می شوید یک هدف مهم است، و نداشتن قسط وام مسکن به داشتن یک زندگی راحت در دوران بازنشستگی کمک می کند.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.